Śląskie Sprawozdania Archeologiczne

Zasady przygotowywania artykułów

1. Zasady autorstwa

Redakcja przyjmuje artykuły oryginalne, które nie były do tej pory publikowane. Prace złożone ŚSA nie powinny oczekiwać na druk w innych wydawnictwach. Prace publikowane w czasopiśmie muszą być podpisane przez osoby, które są ich autorami. Każdy autor artykułu do manuskryptu dołącza podpisane przez siebie oświadczenie, mówiące o tym, iż jest faktycznym twórcą dzieła, a także, że przekazuje prawa autorskie aktualnemu wydawcy ŚSA. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie powinny jednak figurować jako autorzy. W wypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy.

Wszelkie wykryte przypadki nierzetelności naukowej będą skutkowały odrzuceniem artykułu.

2. Rodzaje artykułów

Śląskie Sprawozdania Archeologiczne zamierzają publikować prace zasadniczo w dwóch działach:
a. artykuły recenzowane. Przez artykuł recenzowany rozumieć należy pracę, która przyjmowana jest do publikacji w oparciu o opinię recenzentów;
b. recenzje i ogłoszenia. Recenzje zamieszczane w ŚSA winny dotyczyć krytycznego omówienia szerszych prac naukowych (np. monografii, tomów konferencyjnych). Nie należy ich mylić z artykułami polemicznymi. Ogłoszenia mieścić będą ważne dla życia naukowego informacje, np. omówienie konferencji, warsztatów naukowych etc.

3. Składanie artykułów

Artykuły prosimy przesyłać w formie elektronicznej za pośrednictwem internetowego systemu edytorskiego.

Przesyłka internetowa składać się powinna z następujących części:

1. Tekst manuskryptu o ile to możliwe w jednym dokumencie, a w nim:

imię i nazwisko autora lub imiona i nazwiska współautorów (według włożonego wkładu w utwór/artykuł)
instytucja, którą reprezentuje autor lub autorzy, w wypadku braku proszę o podanie adresu do korespondencji
stopień/tytuł naukowy
adres, numer telefonu oraz adres elektroniczny
w wypadku wielu autorów wskazać autora odpowiedzialnego za kontakty z redakcją
tytuł artykułu (krótki i rzeczowy)
słowa kluczowe;

2. Tabele z podpisami

3. Podpisy rycin

4. Ryciny ponumerowane, każda w osobnym pliku

5. Abstrakt w języku polskim i angielskim

6. Informacja o autorze/autorach: imię i nazwisko, miejsce pracy (np. uczelnia, wydział, instytut, katedra bądź zakład),

4. Przyjmowanie artykułów do druku

Starając się utrzymać wysoki poziom merytoryczny czasopisma wykorzystujemy następujący sposób oceny napływających prac. W pierwszym etapie redakcja dokonuje oceny artykułu pod względem formalnym, technicznym i merytorycznym. W razie dużych różnic manuskryptu w stosunku do zaproponowanego wzoru ŚSA redakcja zastrzega sobie możliwość odmowy publikacji artykułu. W wypadku niewielkich niezgodności artykuł zostanie zwrócony celem wykonania niezbędnych poprawek.

W następnym etapie tekst przyjęty przez redakcję jest oceniany przez dwóch niezależnych, anonimowych recenzentów. Ich uwagi przekazujemy autorom w celu dokonania poprawek. Jeżeli autor nie zgadza się z uwagami krytycznymi recenzenta winien umotywować swoje stanowisko przygotowując stosowny list do redakcji. Na wniosek recenzentów artykuł niespełniający wymogów ŚSA może zostać odrzucony także na tym etapie ewaluacji. Redakcja zastrzega sobie głos decydujący w rozstrzygnięciu kwestii spornych.

5. Objętość prac

Artykuły recenzowane nie mogą przekraczać 10 tysięcy wyrazów nie licząc wykazu literatury, co oznacza, że ich objętość zasadniczego tekstu nie powinna być większa niż 20 standardowych stron. Teksty recenzji oraz okolicznościowych ogłoszeń nie powinny natomiast przekraczać 2. tysięcy słów (bez wykazu literatury). Redakcja przyjmuje artykuły przygotowane w języku polskim, angielskim, niemieckim, francuskim i hiszpańskim.

6 Struktura artykułu

Tekst artykułu recenzowanego, niezależnie od jego profilu, musi mieć strukturę prac naukowych. Oznacza to, że winien się składać z następujących części: wstępu, materiałów i metod, rezultatów oraz dyskusji i uwag końcowych. Wszystkie części artykułu począwszy od wstępu, a skończywszy na zakończeniu muszą być ponumerowane.

Wstęp
Część ta powinna zawierać jasno określony cel i przedmiot badań poprzedzone przedstawieniem problemu badawczego, na przykład obowiązującą teorią etc.

Materiały i metody
W tej części powinny znaleźć sie niezbędne informacje na temat danych wykorzystywanych w artykule naukowym. Z reguły składają się na nie materiały zabytkowe lub/i dokumentacja sytuacji przestrzennej. Należy także zamieszczać dane o badaniach przyrodniczych etc. Autorzy są proszeni o zamieszczanie informacji o miejscu zdeponowania zbiorów. W podrozdziale dotyczącym metod należy uściślić informacje na temat technik zastosowanych podczas prac wykopaliskowych lub innych badań (badania nieinwazyjne, sondaże, eksploracja, metody pomiaru obiektów i zabytków), a także towarzyszących im badań przyrodniczych lub geofizycznych.

Rezultaty
Ta część artykułu powinna zawierać przejrzyście zaprezentowane wyniki analiz np. w oparciu o przeprowadzone prace wykopaliskowe lub archiwalne Wyniki powinny zostać przedstawione w postaci syntetycznej (np. tabele, wykresy). Redakcja wyklucza możliwość publikowania opisów obiektów lub powszechnie występujących zabytków.

Dyskusja
Powinna uwydatniać najważniejsze wyniki pracy. Dyskusja służy ukazaniu wpływu uzyskanych rezultatów na obecny stan wiedzy w danych zakresie. Uwaga: częstym błędem jest przytaczanie rezultatów w tej części. Problem ten można rozwiązać łącząc rozdziały .Rezultaty. i .Dyskusja.. Należy pamiętać o tym, aby nie nadużywać odsyłaczy do literatury podczas dyskutowania określonych kwestii.

Uwagi końcowe
Ta część powinna zawierać informacje o najważniejszych rezultatach dotyczących przeprowadzonych badań. Nie może być streszczeniem abstraktu lub dyskusji. Nie należy w tym miejscu składać deklaracji dotyczących dalszych prac wykopaliskowych lub .wytyczać. nowych kierunków badań etc.

Podziękowania
Podziękowania nie powinny występować w formie przypisu dolnego; należy je wyodrębnić w osobną sekcję, która zamyka artykuł, a zatem występuje po Uwagach końcowych.

7. Abstrakt

Abstrakty są wymagane dla wszystkich artykułów recenzowanych (objętość ok. 300 wyrazów). Abstrakt powinien zawierać krótko i rzeczowo przedstawiony problem, cel i przedmiot badań, a także informacje o najważniejszych rezultatach przeprowadzonych prac. Abstrakt będzie publikowany w formie elektronicznej na stronie wydawnictwa jako osobny plik. W związku z tym musi zawierać wszelkiego rodzaju informacje, które ułatwią wstępne zapoznanie się z artykułem. W abstrakcie nie powinno się zawierać odnośników do ilustracji, tabel lub literatury, ani szczegółowych danych liczbowych. Abstrakt musi być przygotowany przez autora w języku angielskim. Redakcja nie ponosi kosztów tłumaczenia.

8. Wymagania techniczne dotyczące tekstu i ilustracji

Przyjmujemy teksty przygotowane w różnych edytorach tekstu. Teksty powinny być formatowane za pomocą interlinii 2 lub 1,5 oraz ogólnie dostępnych czcionek, jak Times New Roman czy Arial wielkości 11 lub 12 punktów. Strony artykułu powinny być numerowane. Nie powinno się używać czcionki typu Bold, ani kursywy - tej ostatniej z wyjątkiem wyrazów łacińskich. Nie powinno się stosować automatycznej numeracji ani ukrytych znaków.

Ryciny i fotografie powinny cechować się bardzo dobrą jakością. Redakcja zstrzega sobie prawo odrzucenia rycin nie spełniających wymogów jakości. Redakcja jest zmuszona do ograniczenia druku rycin kolorowych z powodu wysokich kosztów wydawniczych. Z tego powodu zachęcamy do przygotowywania rycin, w tym fotografii, wykresów oraz rysunków w skali szarości. W uzasadnionych przypadkach (np. wyjątkowe wytwory) podejmiemy się publikowania rycin kolorowych. Wersja PDF artykułu będzie mogła zawierać ryciny kolorowe. Będziemy przyjmować ryciny przygotowane w formacie i TIFF, JPEG i BMP (tryb RGB lub CMYK) o rozdzielczości dpi co najmniej 600. Ich rozmiar musi być dostosowany do formatu B5, czyli 17,5×25 cm.

9. Wykaz literatury oraz przypisy

Wykaz literatury powinien zawierać tylko te pozycje, które są cytowane w tekście. Należy go przygotować wg następującego wzorca:

a. artykuły w czasopismach
Wilczyński J., Wojtal P., Sobczyk K. 2012. Spatial organization of the Gravettian mammoth hunters. site at Kraków Spadzista (southern Poland), Journal of Archaeological Science 39 (12), 3627-3642.
Thomas R., Ziehaus J., w druku, Spatial and chronological patterns of the lithics of hearth 1 at the Gravettian site Krems-Wachtberg, Quaternary International (2014), doi:10.1016/j.quaint.2011.10.031.

b. artykuły w publikacjach zbiorowych
Chmielewski W. 1975. Paleolit środkowy i górny, (w:) W. Chmielewski, W. Hensel (red.), Prahistoria ziem polskich, t. I, Paleolit i mezolit. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Ossolineum, 9-158.
Conkey M. W. 1983. On the origins of Paleolithic art: a review and some critical thoughts, (w:) E. Trinkaus (red.), The Mousterian Legacy: Human Biocultural Change in the Upper Pleistocene. Oxford: Oxford University Press (BAR Int. Series 164), 201-227.

c. prace zwarte
Gamble C. 1999. The Palaeolithic Societies of Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
Pankiewicz A. 2005. Grodziszcze Wczesnośredniowieczne grodzisko plemienne na Przedgórzu Sudeckim. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego (Acta Universitatis Wratislaviensis 2768, Studia Archeologiczne 37).

d. prace inne: materiały konferencyjne powielane, raporty i sprawozdania z ekspertyz laboratoryjnych lub prac wykopaliskowych
Goslar T. 2005. Raport z wykonania datowań 14C w Poznańskim Laboratorium Radiowęglowym. Wrocław: Archiwum Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego (maszynopis).

e. prace udostępniane wyłącznie drogą elektroniczną
Furholt M. 2003. Absolutchronologie und die Entstehung der Schnurkeramik, http://www.jungsteinsite.de (dostęp 30.12.2010).
Odniesienia do literatury powinny być uporządkowane chronologicznie, oddzielone średnikami (Burdukiewicz 1987; Bosinski 1989). Mogą się one odwoływać do całej pracy albo do określonej strony/stron, ryciny, tabeli etc. Mogą mieć one dwojaką formę: .W opinii Bosinskiego (1989, 16).... lub też (Bosinski 1989, 25; Terberger 1991, 141, ryc. 1).

W pracach przeznaczonych do publikacji w języku polskim obce alfabety transliterujemy w zapisie bibliograficznym stosownie do zasad Polskiej Normy (np. dla alfabetów słowiańskich PN-ISO 9-2000; zob. http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629693). W pracach przeznaczonych do publikacji w językach obcych natomiast prosimy o stosowanie norm transliteracyjnych przyjętych w tych językach; dla języka angielskiego jest to system Biblioteki Kongresu, stosowany w miarę możliwości programu edytorskiego (http://www.loc.gov/catdir/cpso/romanization/).

10. Ryciny i tabele

Ryciny i tabele powinny zostać przygotowane wg następujących zasad:
elementy rycin oznaczone literami lub cyframi arabskimi o czcionce typu Arial - 10 lub 12 pkt;

a. rycina przedstawiająca dokumentację zabytków (nie dotyczy szkiców) powinna być zaopatrzona w skalę liniową, a w przypadku planów w podziałkę oraz oznaczenie północy (róża wiatrów lub strzałka);

b. odsyłacz w tekście powinien mieć następujący format (ryc. 2a, c; 4g-i lub 1: 1, 3; 2: 5-6 ewentualnie 2A, 4B-D);

c. tytuły i objaśnienia do rycin powinny być umieszczone w podpisach dołączonych do zasadniczego pliku manuskryptu; podpisów nie należy traktować jako zdania, a zatem nie mogą się kończyć kropką;

d. podpisy powinny zawierać a nawiasie źródło poszczególnych rycin, np.: "fot. J. Poleski"; "rys. K. Strauhold", "rys. K. Strauhold, opracował elektronicznie J. Hen";

e. w wypadku materiałów (np. rycin) zaczerpniętych z innych źrodeł publikowanych lub nie, niezależnie od tego, czy autorem jest twórca omawianego artykułu, należy wyraźnie określić źródło - "wg Kostrzewski 1964, ryc. 21". Pamiętać należy, aby praca, do której odsyłamy, znalazła się w Wykazie literatury;

f. formatowanie oraz orientacja tabel musi być zgodna z formatem pisma, czyli B5. Oznacza to, że tabele nie mogą zawierać zbyt dużej liczby kolumn oraz wierszy. W główkach tabel nie należy umieszczać pionowo zorientowanych tekstów;

g. wykresy powinny być przejrzyste i tak przygotowane pod względem szrafury, aby były czytelne w skali szarości. Należy unikać wykresów 3D dla prezentacji udziałów liczebnych/procentowych;

Zasady edycji teksu oraz przygotowywania tabel i materiałów ilustracyjnych odpowiadają normom zawartym m.in. w publikacji A. Wolański. 2008. Edycja tekstów. Praktyczny poradnik. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.